| Blue Train Bike Club |
Zaanstreek/Waterland |
| Verslagen racefietstraingen: |
|
| WillemV Europees jeugdkampioen ??? |
Staand vlnr WillemV, WillemS en Wijb. Zittend vlnr Erick, Tinus, Jan, Hans en Ron.
Vooraan Piet.
Op de eerste zondag van Mei, was er toch nog wel een redelijke opkomst
op het Kerkplein.
De meesten waren toch wel een beetje bang om in de regen terecht te komen
die in de loop van de ochtend voorspeld was. Ron H was afgemeld, want die had
zaterdag al in Limburg getraind. Dirk is op hoogte stage op Tenerife en de
overige afwezigen lagen waarschijnlijk nog achter een gebreide broek uit te slapen!
We vertrokken met de net 57 jarige Willem, die na een avondje bieren in topvorm verkeerde.
Verder waren present Erick, Jan, Piet, Bob, HansD, Willem V, Martin T, Ron J en ondergetekende!
Ron J kwam er in de Haal bij en later bij de Kipslinger meldde Willem v S zich nog voordat
we het verjaardagslied voor Willem konden aanheffen.
Willem had wederom een hoofdprijs te pakken, want Angelique, de herbergierster, wilde absoluut
trakteren op Appelgebak met slagroom!
Haar zoon Sam had net de gouden medaille gewonnen en was tot Europees kampioen biljarten gekroond!
(in de klasse tot 21 jaar)
Bob was al eerder op een korter parcours weer richting Oostzaan gedraaid om verschoond van de
regen te blijven. (en had de dag ervoor met Aline nog 100 plus km gemaakt in het zonnetje)
Ron, Jan, Erick en Tinus maakten nog een extra lus naar de brug bij Alkmaar en sloten zich
later aan bij de feestvreugde in kroeg de Kipslinger!
Het werd een gezellige rit terug met een straf tempo en zelf kwam ik met ca. 65 km op de teller
Oostzaan weer binnen vliegen We waren net voor de regen binnen de poorten!
Willem nog bedankt voor al die bakken koffie en andere stimulerende middelen!
Wijb
Naar boven
|
|
|
| Rondje Markermeer 25 mei 2014 |
 Mooier weer kan je volgens mij niet krijgen op een zondag met het
Rondje Markerwaard op het programma. Weinig wind en ook nog eens
vanuit de goede hoek dus werd gekozen voor de route tegen-de-klok-in.
Eerst naar muiden en dan Almere en Lelystad.
In Amsterdam-Noord vlak voor de Schellingwouderbrug brak er een spaak
in het achterwiel van Ron J. Na een inspectie toch maar doorrijden ondanks
de slinger in het wiel. Even voorbij Lelystad gaf toch de buitenband het op
en knalde uit elkaar. De band had te lang aangelopen aan het frame en was
daar weggesleten. Een telefoontje naar het thuisfront was de enige oplossing
om Ron op te halen.
 De overige renners vormden langs de dijk een voorbeeldig treintje en met een
constant tempo van iets meer dan 35 km/u werd Enkhuizen bereikt.
In het haventje van Stede Broec wachtte de koffie met de onvermijdelijke
appeltaart. Met als uitzonderingen Piet en Richard zij kozen voor de Roomsoes
met Aardbeien!
De wind speelde ook nauwelijks een rol in de laatste 50 km en met redelijk
gemak werd Purmerend gepasseerd. Hier namen we afscheid van Martin de V. en
John v Dijk. Zij gingen via purmerland naar Landsmeer.
De rest reed via de zuiderweg naar zaandam, hier werd Richard afgezet en met
147 km op de teller reden we oostzaan in.
Prima training, opvallend was het goede rijden van Hans T. en Richard!
Hans D
Waar de mannen die een kilometer op kop gingen rijden, gekozen hadden
voor het gunstigste rondje, hadden er toch nog 4 blauwe rakkers de moed
om op tijd en het klassieke rondje te rijden.
Nadat Johan op wielen van € 1.800,- bij de Woude een extra lus pakte,
gingen Henk, Daan en ondergetekende voor de slingerweg langs Driehuis.
Gezien het tempo was de Kipslinger nog niet open en denderden we langs
Avenhorn en moesten we bij Grosthuizen eerst 2 rondjes rotonde afremmen
om rechtsaf naar Oosthuizen de inmiddels stevig wakkerende tegenwind te
weerstaan. De 10 uursploeg kwamen we ergens net voor purmerend tegen.
Dat was ook het moment dat er wat fysieke malheur bij Henk opspeelde.
Waar Willem V. eerder deze week poging deed wat specifieke stijve
spieren bij "de Whatsapp" groep te ontwikkelen, bleek dit op een geheel
andere plek bij Henk op te komen.
Deze keer de hele Zuiderweg afgereden en we waren rond elven weer bij
moeder de vrouw aan de koffie. Het gemiddelde zullen we deze keer maar
niet noemen.
Willem van Es
Naar boven
|
|
| 25 mei 2014 |
 |
|
| Jonge honden rijden in hondenweer |
 Je neemt de zondag van moederdag met een beetje wind en regen.
Daarbij doe je Jan zonder medicatie. Zet daar achter
Hushovd met fiets maat 61. Ga bij de kerk staan en kijk of er
nog een paar bijkomen. Dat had ik kunnen weten: Niemand, Mietjes!
Jan gaf het start schot met 37+ door Oostzaan, dan windje mee met
40+ naar purmerend. We gaan de dijk op naar Alkmaardermeer. We hebben
windje 8 tegen en Jan blijft maar boven de 30 fietsen. Bij de brug
aangekomen had ik al drie jassen uit gedaan.
Maar Jan in volle galop naar de Rijp en dan zeg ik 50+++. Dan door
De Rijp keurig 35. Maar van de brug af de Beemster in, is het weer
hup 40+++.
Toen we in Purmerend aan kwamen zag ik de wereld als een doedelzak aan.
Maar we moesten de Wormer nog in, waar we weer vollebak tegen hadden
en Jan weer 30++++ ging rijden. Over de brug heb ik toch maar gevraagd
of we het laatste stukje een tandje minder kon.
Dat deed hij gelukkig ook, maar dat was nog 31 en ik lig weer met moederdag
op de bank.
Maar wel gedaan slappe happen!
Groet van de twee mannen die het weer het weer lieten en een top rondje
hebben gereden.
Daan
Naar boven
|
|
|
| Rondje Markerwaard op 19 mei 2013 |
 Omdat de weergoden REGENBUIEN in het vooruitzicht hadden
gesteld voor 2e Pinksterdag en we daardoor de Elfstedentocht
(halve) in het water zagen vallen, werd besloten om vandaag
een rondje Markerwaard te rijden. De dames Aline, Ineke en
Karin zagen daar ook een uitdaging in en zo stonden we met in
totaal 3 vrouwen en 6 mannen om 8.00 uur aan de start.
Johan, Jan (ja, wie had dat gedacht...), Ron v.H., Gerard, Bob
en ondergetekende vormden de begeleiding voor, wat later zou
blijken, het vrouwelijke supertrio. Uiteraard werd er met een
sociaal tempo begonnen en reden we om 9.13 uur Hoorn binnen.
 De keuze om de ronde "met de klok mee" te rijden bleek een
goede want de wind kwam ongeveer uit het noorden. Daardoor
hadden we alleen het stuk naar Enkhuizen tegenwind maar dat
was goed te doen achter de ruggen van Ron en Bob. De dames
vermaakten zich prima en er was geen reden om het tempo, wat
tegen de 30 km/u lag, aan te passen. Ook niet toen door de
kopmannen werd besloten om de koffiestop in Lelystad te
houden. Dit betekende toch dat eerst nog de Dijk genomen moest
worden voordat we even van de fiets konden stappen.
De ongelooflijk grote wolken muggen aan het begin van de Dijk
zorgden voor ongewild veel vleeshappen. Toen het fietspad over
ging naar de linkerkant aan het water hadden we daar geen last
meer van. Langs de dijk ging het tempo iets omhoog en lag toen
vaak op 33 a 34 km/u.
 Met bewondering keek ik naar de lady's en stelde vast dat we
te maken hadden met echte doorzetters want er was totaal geen
aanpassing van de snelheid voor hen. De conditie en kracht in
de benen zou nog menig mannelijk Blue Train lid jaloers kunnen
maken. Brutaal namen ze af en toe de kop van het pelotonnetje
over.
In Lelystad, bij de ingang van het monument van commercie,
Bataviastad, is het italiaanse koffiehuis.
De koffie smaakte heerlijk en ook de appeltaart was perfect
(bedankt Jan en Bob). Daarna weer lekker met de wind enigszins
in de rug op naar Almere. De Libelle Zomerweek maakte dat we
hier iets rustiger moesten rijden want er waren te veel
Libellevrouwen op het fietspad. De brug naast de A6 was voor
Jan, Ron en Bob een heuveltje waar ze de beenspieren even
konden testen. Bob liet zien dat er op dit moment maar een de
sterkste is. Tot in de laatste vezels van zijn spieren
gemotiveerd om die Italiaanse Dolomieten over te walsen. Als
het paard, Pina Dogma, in galop gaat is deze niet meer te
stoppen.
Wie denkt dat Jan van heel ver moet komen heeft het mis. Jan
heeft alle medische misere van zich af gegooid en zit al in
een goede "flow" en blijkt al ongeveer 2000 km getrained te
hebben.
Johan, over wie verschillende leden openlijk hun twijfels
hadden voor wat betreft zijn fietsconditie, bewijst dat
's winters lopen en zichzelf goed verzorgen een goede basis
geeft. Hij reed als vanouds: sterk, attent en zonder een spoor
van vermoeidheid. In Muiden hadden we de Sluis "tegen" en
moesten we even wachten. De verleiding was groot om daar weer
even te stoppen, maar er werd besloten om door te rijden.
Ik voelde daarna enige krampsignalen maar die ebden gelukkig
weg.
Achter Bob aan door Oud Diemen. En toen was daar opeens de
Schellingwouderbrug. Weer een beentester. Aline beledigde een
SpartaMetrijder door bij de man in het wiel te gaan zitten en
vlak voor de bovenkant van de Brug hem te passeren. Even laten
zien wat een stel mooie benen kunnen...
Ineke, die tot dat moment de koers volledig in haar macht had,
besloot een demarrage te plaatsen en liet de mannen verbluft
achter. Karin volgde haar en ook zij nam afstand van het
peloton.
In Amsterdam Noord hergroepeerden we en hebben daar Ron
afgeleverd. Ron heeft ongeveer 141 km op kop gereden samen met
Bob. Gerard overzag alles en stelde vast dat het weer "toppie"
was gegaan.
Moe maar voldaan waren we om 13.40 uur weer in oostzaan (dat
rijmt). Rijtijd 5.04, gem. snelheid 28.2, totaal 142 km.
Voor de mannen die morgen toch gaan: Sterkte en veel plezier
in Fryslan!
Hans D
Naar boven
|
|
|
| Laatste rit 2012 |
Jaaaa en toen was het weer zondag,
Ik besloot om 8.55 mijn bed uit te gaan ondanks dat er een
heel goede reden was om dat niet te doen maar Fietsen gaat nou
eenmaal vóór het meisje.
Er moet getrained worden want in september wacht ons weer een
zwaar weekje. Iets in mij zei dat het nog veel te vroeg in het
seizoen was om al bij weer en WIND op de fiets te stappen,
maar Bob was erg overtuigend. Dus 9.30 uur precies bij de kerk
en ik trof daar Wullem, Ron en Bob. "We wachten nog even op
Piet" zeiden de mannen "Hij komt zeker!" volgens Wullem want
gisteren heeft hij dat beloofd.
9.35 vond Bob het genoeg en reed nog even naar het begin van
de Kerkstraat om te kijken of Piet er aan kwam maar geen blauw
mannetje te zien, dus rijden maar.
In vliegende vaart naar Purmerend (we reden daar ongeveer
45 km/u) en het kopwerk beviel mij goed, geen last van de
benen en ik had er vertrouwen in dat het de verdere rit ook
wel zou gaan. Ron 2 sloot ook aan zodat we met 5 blauwe
mannetjes waren.
Langs het NH kanaal was er een klein tegenwindje (7 op schaal
van Beaufort). Ook daar deden Ron en ik het kopwerk om Wullem
zoveel mogelijk uit de wind te zetten met het oog op de
eindsprint.
Bob reed ongeveer 50 mtr. voor ons om het wegdek te verkennen.
Bij de brug aangekomen was er een misverstand over de te
vervolgen route Bob wilde Links Ron, Wullem en ik rechts en
Ron2 wilde rechtdoor (maar dat kon niet).
Als we nou via Alkmaar naar Heiloo rijden en dan Egmond om zo
in de luwte van de duinen naar Castricum te rijden? opperde
ik. Daarna via Beverwijk naar Zaandam, zo hebben we zo min
mogelijk tegen de wind. Iedereen was razend enthousiast en zo
gezegd, zo gedaan. Bij Alkmaar wilde Bob nog even over het
Industrieterrein Boekelermeer, om te kijken of er nog vrije
kavels waren. Nou die waren er wel en de wind woei daar lekker
overheen. Gelukkig was het voor Wullem bekend terrein want hij
wist een vaag bruggetje die het industriegebied verbond met
Heiloo, zo kwamen we daarna toch nog in Egmond.
Wullem en ook Ron smeekten om KOFFIE maar er was geen
stationsrestauratie meer in Castricum. (!) Dus door naar
Heemskerk, Bij de verbindingsbrug naar Assendelft was een
restaurant bij een sportcomplex en omdat er enkele renners er
uit zagen alsof ze een vreselijke inspanning hadden verricht
besloten Bob en ik even te stoppen voor een snelle bak. In het
restaurant schonken ze een overheerlijke cappuccino (nog
bedankt Bob) en heel langzaam kregen de 2 renners in kwestie
weer wat kleur op de wangen. "Niet te lang zitten, dat is niet
goed voor de spieren" volgens Bob. Ik hield daarom mijn helm
op en handschoenen aan zodat we weer snel op de fiets zaten.
Via Assendelft en Zaandijk langs de Zanse schans, waar we
ongeveer 300 Chinezen moesten ontwijken, vlogen we voor de
wind weer naar Zaandam.
Langs Poelenburg hebben we nog op Wullem moeten inpraten want
hij wilde Marion bellen om hem op te halen want de pijp was
leeg, het kaarsje uit, de benen vol.
Op de kerkstraat was de eindsprint eigenlijk een formaliteit:
1e Bob (kip) met een banddikte 2e Hans (leverworst) 3e Ron
(Slagroomtaart), Wullem en Ron2 deelden de 4e plek (maar nog
altijd goed voor een tegoedbon van de plaatselijke
fietsenmaker).
Vol vertrouwen kwam ik thuis en merkte bij mezelf dat het met
de conditie wel goed zat, voorlopig hoef ik niet meer te
trainen.
Ik zie het wel in augustus als het mooi windstil weer is, dan
stap ik 's avonds wel een keer op de fiets, rij 30 keer tegen
de A7 brug in de wormer op en dan heb ik genoeg klimspieren...
Vanmiddag werd ik om 17.30 uur wakker, Karin riep dat het eten
klaar was, het glas Pommerol rode wijn bracht me daarna weer
in diepe slaap...
"wat ga jij nou doen?" vroeg Karin net. "Even een verslagje
schrijven en dan naar bed."
Greetings and a happy New Year!
President
Naar boven
|
|
|
| Terugblik 2012 |
In mijn bekende stijl heb ik een verslag gemaakt van
het roerige wielerjaar 2012:
Hier vindt u het verslag
Wullum
Naar boven
|
|
|
| Zondag 29 april 2012 |
The week after: Ronde van Noord–Holland regen en een
groepje van 4 en 5 Blauwe rakkers, de woensdag met 2 verzopen
blauwe/ fluorgele mannen.
Nadat ik zaterdag op merkwaardige wijze een SMS op
huistelefoon ontvangen had dat er gefietst zou worden (nieuwe
methodes van dhr. RonH om ons in de war te brengen?), was
ik er vroeg bij op zondagochtend. Dochterlief is inmiddels aan
het duurtrainen en daar ondersteunen we haar bij harte mee.
We hadden alleen niet begrepen dat dit "zo laat mogelijk
thuiskomen na uitgaan" is. Na zaterdagochtend om 6:15 en
vanochtend om 5:45 welterusten gewenst te zijn, vragen we ons
af wat koninginnenacht zal brengen. Wakker was ik in ieder
geval op tijd!
Aangekomen bij het kerkplein bleken Erick met ongepoetste
Koga na het mooie Ronde van Noord–Hollandweer en Henk
met een GIANT windbreaker de enigen te zijn. Toen maar met de
schaatsploeg gelijk gestart en halverwege Oostzanerrijweg
Martin de V en Ron J. die aansloten.
We hadden allen onze eigen doelstellingen: Martin, door de 2
bandenwissels van Jan bij rondje IJsselmeer goed zwaar
verkouden geworden (beroepsziekte?), zat voor het eerst sinds
2,5 week op de fiets. Erick wilde hard, maar zo kort mogelijk.
Henk wilde uit de wind en Ron blijkt 1,5 maand voor
Paris–Roubaix in 3–strijd: Ga ik mee met de boys,
ga ik mij toeleggen op de hele triathlon als Lance Armstrong
(Ron heeft beroepsmatig nogal wat met water te doen en hier
talenten voor ontwikkeld, en waarom dan niet van je beroep je
hobby maken!) of... ga ik toch 30 maal over de Purmerlandse
keien (liggen achter de kantine van SC Purmerland op het erf
van Jan van Aart van zwarte Wullem op het erf) als
voorbereiding op de kasseien?
Bij de molen van Neck bleek Ron verdwenen: Hij had te elfder
ure besloten de RonJ Classic te rijden.
Met een grijze lucht en NO 4–5 wisten we Erick om te
praten om niet via de Rijp, maar Avenhorn te rijden, en ja,
het tempo zou gezapig zijn. Na Schermerhorn en de Kipslinger
rechts gelaten te hebben stond de teller op 34,8 gemiddeld.
Vanaf de rotonde Avenhorn zou het pas hard gaan...
Kop over kop: Ik werd nat van de druppels: Geen regen, wat
dan?
Angstzweet van de puffende Martin voor me? Het bleek echter
een nieuwe uitzweettechniek van ziekzijn te zijn van hem.
Nadat we bij Beets de aanstormende 10–uursploeg even
duidelijk gemaakt hadden wie het meeste recht op
breeduitwaaieren op de weg had, denderden we voor de wind met
2 tot 3 en dertig (tsja, het uitrijden begint ruimschoots op
tijd!) het dijkie Oosthuizen – Purmerend op en nadat
we het klimmetje viaduct Kwadijk van een groep bejaarden met
zijtasfietsen glorieus gewonnen hadden, begon het te
spatteren.
Koerskapitein Erick (4 maal contact via het oortje met de
volgwagens gehad) dirigeerde ons voor de 3 Zwanen linksaf
langs het Noord–Hollands kanaal recht op (voor zover
dat kan door Weidevenne) de Oostzanerrijweg af. Inmiddels was
het spatteren overgegaan in regen, maar de weg was nog droog.
Niks geen leverworsten, halve kippen of zure slagroomtaarten
bij het plaatsnaambordje Den Ilp, maar bij de rijweg werd wel
innig afscheid genomen van Martin: dikke zoenen en
visitekaartjes werden uitgewisseld.
De resterende 4 km werden ervaringen uitgewisseld over het
behalen van allerlei cups: Het fijne ontging me een beetje
maar het alfabet stopte ongeveer bij de H in dit geval, ik
begreep wel dat dat meer als een handvol was.
Na de 2e helft van de 74 km door de heftige windmee in een
lager tempo volbracht te hebben bleef er een schamel
gemiddelde op het tellertje over.
Volgende keer weer ons best doen!
De bank, koffie en het krantje lonkten, de inspanning zat er
weer op.
Wie weet tot woensdag/ zondag met iets meer opkomst?
Willem VanS
Naar boven
|
|
|
| Zondag 11 december 2011 |
Vanmorgen met 7 man bij de kerk voor een fris tochtje van
ongeveer 75 km. Via Purmerend , Spijkerboor, Alkmaardermeer,
Driehuizen Grosthuizen en weer richting Koffiestop bij de 3
zwanen (Purmerend).
De koers kwam wat aarzelend op gang omdat elke renner wel een
excuus had; Grieperig, Feestje gehad (donderdagavond), Beurs
in Parijs , rugpijn enz. allemaal ouwe mannen kwaaltjes......
Vlak voor de brug bij Alkmaardermeer besloot ik dan maar het
spel op de wagen te gooien en kwam de trein op stoom. Het
sprintje werd , dacht ik, gewonnen door Dirk. Daarna in een
heel netjes tempo naar Schermerhorn. Besloten werd om de 2
kopmannen Ron en Willem het helemaal zelf te laten uitzoeken
dus werden ze niet meer uit de wind gehouden. Onder de koffie
werden de kansen voor de eindoverwinning op de zuiderweg
besproken en het meeste geld werd op Ron gezet. Ook daar
moesten de 2 kemphanen het helemaal zelf doen. Niemand van de
andere renners wilde helpen. Het provocerende rijden van Ron
kwam hem duur te staan want Willem liet zich door hem naar de
streep brengen en maakte het heel gemakkelijk af.
 De geruchtenmachine is op gang gekomen want de transferperiode
staat voor de deur, zo zou Willem verhuizen naar de
Caballeroploeg van Joop Middelink (jaarsalaris 2,8 miljoen) en
RonH tegen een riante vergoeding (3 miljoen ex.
premies) gaan rijden bij Kwantum Decosol wielerploeg van de
Belg Alain de Pijper... Ik wed dat ze na een week weer terug
zijn omdat ze niet zonder de gezelligheid van ons Blauwe
Treintje kunnen. Ik waarschuwde ze al, geld is ook niet alles.
11 December en dan nog op de weg ... Lekker gefietst , Bedankt
mannen.
Hou je stuur recht.......
Dracat
Ps Wilem staat niet op de foto want hij is bang dat ook deze
foto gefotoshopt zal worden net als die op facebook.
Naar boven
|
|
|
| Zondag 2 oktober 2011 |
Vanochtend bij de kerk: Geen wind, optrekkende mist en korte
mouwenweer met snel oplopende temperatuur bij verder
wolkenloze hemel.
Inmiddels zijn we een mix van oude en nieuwe tenues en Tinus
in zijn Stelvio pak. Daarnaast gastrijder Frank, die
zijn (toch al kleine) kans op volwaardig lidmaatschap kleiner
ziet worden door zijn nieuwe Cannondale bij een niet
geautoriseerde dealer gekocht te hebben.
Ook zie je het verschil tussen degenen die hun karretje alweer
opgepoetst hebben en degenen die nog met een cassette met
tandwiel 30 achter en Gletscherstrasse bagger op hun fiets
rondrijden.
Met z'n zevenen (PK, HD, RvH, HL, MT, WvS en Frank) wellicht
van start voor de laatste mooie seizoensrit in een lekker
tempo net boven de 30. Na Stompetoren loopt het op boven de
35 tot 38, maar in gesloten gelid.
Richting Oosthuizen stormt Ineke met Gerard in haar
wiel ons tegemoet en was snel achter de horizon verdwenen.
Arme Gerard, da's pas koersen!
Na de koffie + gebak bij de sluis (Henk bedankt!) sleurt onze
GIANT Piet aan kop en de Zuiderweg finish wordt wederom stevig
boven de 40 behaald.
Gesprek van de dag was de koppelkoers van 9/10/11. Er lijken
nogal wat Blauwe jongens aan de start te komen.
Volgens de geruchten: MartinV (met Guido
kanshebber op eremetaal), RonJ (met Martin's zwager
John), Erick (schijnt Reinier gecontracteerd te
hebben), Piet (met zoon Nick) en Henk heeft mij
gestrikt. Tinus twijfelt nog zijn broer Dirk of Haalber
Rick in te gaan schakelen. Hoe mooi zou het zijn de
broertjes Schleck, Gerard en WillemV (of Gerard met Ineke?),
HansD en Tim ook aan de start te zien. Inschrijven v.a.
9:30 bij DTS, 1e start v.a. 11 uur. Tot volgende week?
Willem VanS
Naar boven
|
|
|
| Zondag 17 april 2011 |
Notulen fietsvergadering "Rondje Markermeer" dd. 17 april
2011.
Onder voorzitterschap van Erick "de Noorman" vergaderen
we vandaag op de fiets rond het Markermeer.
Aanwezig: Erick (voorzitter), WillemV , Melvin (op de
oude gazelle van Jan), Thijs (lid van de ijsclub),
HansT (notulist).
Afwezig: de rest.
De voorzitter opent de vergadering op tijd om 7:00 's morgens
en vraagt aan Thijs of hij de weg weet door Amsterdam. Want we
rijden niet zoals gebruikelijk eerst door naar Hoorn, maar
eerst door Amsterdam. Onze gids Thijs loodst ons door
Amsterdam Noord en IJburg. De temperatuur is zo'n 9 graden.
Ook vraagt de voorzitter aan Hans T. om de notulen bij te
houden.
Na IJburg, komen we uit op een smal dijkje net onder het
IJsselmeer, waar de schapen en lammeren wakker schrikken van
het fietsgeweld. Al schapenstront ontwijkend, opspattend uit
het wiel van de voorganger, rijden we met z'n vijven over het
smalle dijkje.
Door Muiden heen komen we weer op bekend terrein. Even zwaaien
naar Dirk, die waarschijnlijk nog een oor ligt.
Na de Hollandse brug, rijden we rustig zo'n 30 km per uur.
Langzaam kruipt het gemiddelde ook langzaam richting de 30 km
per uur. Kop over kop tegenwind in, komen we langs de mooie
Oostvaardersplassen. Fotografen weten niet wat ze zien en
beginnen spontaan de rare blauwe vogels op de fiets te
fotograferen.
Met Erick "de Noorman en Garmin tegelijk", raken we op de
dijk bij Almere de weg niet kwijt. Er is gelukkig geen afslag
te bekennen. Probleemloos op onze, door de firma Dral
goedgekeurde fietsen, komen we aan op de kasseien van
Lelystad. Ook dit doorstaan onze fietsen moeiteloos. De warmte
slaat gelukkig niet toe, het blijft lekker koel op de dijk.
Het fietspad op de dijk vanaf Lelystad hobbelt erg. Zo af en
toe komen we ook fietsers tegen, want wat eerst een verlaten
planeet leek, komt er steeds meer leven in de brouwerij.
Enkhuizen – Hoorn deden we zeilend voor de wind. De weg
door Hoorn was een ramp. Veel doodlopende wegen. Wegen die
eerst bestonden, waren opeens weg.
Noot van de voorzitter: Volg de gele bordjes met een fiets
erop door Hoorn, behalve de laatste. Dan kom je goed uit op
de Grote Markt.
Thijs ging z'n fietsmaten van de ijsclub opzoeken bij de
Volendammer. Met z'n vieren vervolgen we de weg. Bij het
Hoornse Hop moesten we veel antieke auto's en bussen
ontwijken. Na Oosthuizen rook Willem de koffie en ging het
gas erop.
Uitgeput troffen we de andere uitgeputte BlueTrainers aan,
badend in de zon, bij het cafe bij de sluis. Rond 11:30
drinken we koffie met een Hulk op terras van de 3 Zwanen.
Johan en Hans D. bedankt voor de koffie! En nog een eindje te
gaan door de Wormer. Erick ging nog even 48 rijden en velen
konden hem volgen.
Wat verder ter fiets kwam:
Een voorstel aan MartinV, ingewijde in de Hard Gaat ie
club, om op 25 april ook eerst via Amsterdam te gaan.
We eindigen met een temperatuur van ongeveer 13 graden. Met
een gemiddelde snelheid van 29.3.
Onder dankzegging ter hoogte van de Firma Dral sluit de
voorzitter de vergadering. En heet ons allen wel thuis.
Hannes
Naar boven
|
|
|
| Zaterdag 26 maart 2011 |
Ik ben benieuwd hoeveel mannen gehoor geven aan de oproep van
Daan om een rondje Markerwaard te doen. In zijn mail geeft hij
aan dat het tempo binnen de perken blijft.
Ik heb zo'n voorgevoel dat de meesten dat rustige tempo
van Daan niet vertrouwen. Om 7 uur staan alleen Daan en
Erick te wachten. Met z'n drieën gaan we op weg, wetende
dat Ron J bij Den Ilp bij ons aansluit. In De Haal kom ik er
achter dat ik mijn bidons, die ik keurig gevuld had klaar
gezet, ben vergeten. Psychologisch begin ik al met een
achterstand. Gelukkig geeft Daan me 1 van zijn 2 bidons.
De wind staat NO en het is 3 graden. Af en toe voelen we een
paar spetters. Door de tegenwind voel ik gelijk dat mijn
benen niet helemaal hersteld zijn van de trainingen van
afgelopen week.
Erick geeft aan dat hij afgelopen week niet helemaal fit was.
Tegen de wind in naar Enkhuizen houden we het gemiddelde,
vooral dankzij Daan, precies op 30 km/u.
Ten noorden van Hoorn blijkt dat daar over een lengte van een
kilometer een stuk fietspad ontbreekt. We besluiten om het
stuk via de autoweg te overbruggen. Als we de dijk naar
Lelystad op draaien regent het licht en is de temperatuur
gedaald naar 2 graden. Langzaam draaien we meer naar
zuidelijke richting en krijgen we steeds meer de wind in onze
rug. Het tempo gaat naar 35 km/u en de druk verdwijnt van
onze benen.
 Onder de brug naar Lelystad stoppen we 5 minuten om wat
krentenbollen weg te werken. Bij Bataviastad is een stuk weg
opgebroken en worden we via metalen platen omgeleid. Na ook
deze hindernis te hebben overwonnen hebben we een heel lang
stuk richting ZW voor de boeg. Dat betekent dat de wind recht
in onze rug staat. Met gemak peddelen we naar Almere. Af en
toe moeten we Daan tot de orde roepen als hij het tempo tot
dik boven de veertig laat oplopen. In Almere staat het
gemiddelde op 31 km/u. Dat is nog steeds aardig in de buurt
van ons voorgenomen rustige tempo.
Als we de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal hebben genomen
stuiten we op de kanaaldijk op een hek, waar op staat dat
er geen doorgang is. Als echte bluetrainers trekken we ons
daar niets van aan, maar als we uiteindelijk bij een derde
hek aankomen, blijkt dat we deze hindernis niet kunnen nemen.
Het is te hoog en met kettingen gebonden aan andere hekken.
Onder hoongelach van de mannen die daar aan het werk zijn
keren we terug en rijden via Diemen-Noord naar de
Schellingwouderbrug. De tempoversnellingen brugop zijn killing
voor mijn benen. Zoals goed gebruik gaat de 2e brug vlak voor
onze neus open.
Uiteindelijk zijn we dik binnen de 5 uur rond en hebben we een
uitstekende training achter de rug.
De rit heb ik ook gebruikt om de nieuwe Garmin Edge 800 uit te
proberen. Via Google Maps heb ik het rondje in het apparaat
gezet. Het apparaat geeft keurig de route aan, maar bovendien
is af te lezen: de temperatuur, snelheid, gemiddelde snelheid,
tijd, afstand, hartslag, hoogtemeters, verstookte
calorieën en rijrichting.
De resultaten heb ik geladen op de site van Garmin. Je kan ze
via onderstaande link bekijken. De site laat het standaard
zien in miles en Fahrenheit, maar dat is te veranderen door te
klikken op 'view in metrics' boven de knop 'uploaden'.
Je kan de grafieken veranderen of de ronde in een paar minuten
even naspelen. Klik hier voor de resultaten.
Dr. Bob
Naar boven
|
|
|
| Zondag 20 maart 2011 |
Hallo Mannen,...
Wat een dag, Wat een opkomst,....
14 conducteurs, 2 meerijders zonder ticket, 9.00 vertrek,
goed tempo richting Purmerend en dan via Spijkerboor naar het
Alkmaardermeer, over de brug linksaf (Daan Rechts en Bob al
eerder links)
Geen koffie in Schermerhorn, Rotonde Grosthuizen, Scharwoude
langs dijk naar Edam.
Nadat Martin De V., Henk en Erick aansloten bij de "oostzaan
10 uur Ploeg" (en daar vlak voor Edam Bob inhaalden) bleven
wij met 10 renners over om het stuk tegen wind naar Edam te
peddelen. Even streng toespreken om 2 waaiers van 5 te
formeren en daar ging de trein.
Het liep perfect, ondanks de tegenliggers, rustig draaien bij
ongeveer 32 km./u. Sportief toeren zoals het bedoeld is.
Iedereen kon er bij blijven en zo arriveerden we op het perron
van Edam. Daar wachtten Erick, Martin,Henk en ook Bob op ons.
Koffie in Purmerend!!! Het blijft een rotstuk door Kwadijk en
het bleek dat iedereen daar zo over dacht, maar goed, beter
nu dan als je dat krijgt na de koffie dacht ik. Dus nog even
door, en vwb mijzelf beviel dat goed. Eerst een behoorlijk
stuk fietsen en bij de 3 Zwanen een bakkie (met hulk).
 Daarna nog een klein stukje via Neck en Wijde Wormer naar
Zaandam. Op de zuiderweg besloot ik dan toch maar een klein
aanvalletje te wagen.
Het bleek een soort Zoetemelk ontsnapping, zo eentje waarvan
je denkt die stopt er zo wel mee...
Net toen ik dacht "het gaat lukken", "ik ben het eerste op het
rode asfalt" zie ik in mijn ooghoek toch weer het voorwiel
van Rassprinter RonH komen en daarna dus ook zijn
achterwiel. "weer niet gelukt". Heerlijk gefietst. 92,87 km.
Resumerend viel mij op dat enkele renners al lekker in vorm
beginnen te raken, De twins rijden alsof ze de hele winter
getrained hebben. Willem was alle ellende van vorige week
alweer te boven. (kwam natuurlijk omdat hij deze week was
geslaagd voor zijn examen) RonJ gaat steeds rechter
rijden, HansT was te warm gekleed, Richard was vandaag
duidelijk de sterkste van de Pinarello rijders, Erick kopman
van de Koga club, Bob blijft maar lachen en is niet kapot te
krijgen, MartinT is Apetrots, Piet kan bijna niet wachten
tot 5 april en op een RABO bike is die helemaal niet meer te
stoppen, RonH wordt de grote verrassing in de
Dolomiten, let op mijn woorden en ik was gelukkig weer de
langste vandaag en had daardoor het beste overzicht. De koffie
was weer heel goed daar in Purmerend. Kijk maar naar de
foto's.
Dracat
Naar boven
|
|
| 20 maart 2011 |
 |
|
| Zondag 6 februari 2011 |
Mannen,
Zondagmorgen 08.15 uur windstil, wat bewolkt en 8 graden dus
prachtig fietsweer, nageltjes keurig geknipt, vorige week
tennisverplichting en daar natuurlijk weer bergen commentaar
op gehad.
Wetend dat er minmaal 10 tot 15 man mannen zouden staan bij
de kerk, dus ontbeten en me in de blauwe kleuren gehesen.
Aangekomen bij de kerk... niemand een blik op de klok 09.25
zou ik de enige zijn?
Even schoot me het advies van Daan B. door het hoofd: de
"zondagochtend wip", nee die had ik gisteravond gemaakt (1ste
zaterdag van de maand), maar zou de rest daar nog drukdoende
mee zijn?
Gelukkig kwam kleine Dennis? een oud kanokampioen zich melden,
al gauw volgden Bob en Erick. Later sloten Martin de V. en
Ron J. aan achter in de Haal.
Klein groepje, waarschijnlijk heeft ons schrijvende Danoontje
zijn eigen wekelijkse zondagochtendwip niet goed verwerkt,
want hij schitterde door afwezigheid.
Later hoorde ik dat hij de ziekte van "Hedel" heeft opgelopen
en dat hij in carrantaine ligt, mocht een tijdje ook geen
bezoek hebben vanwege besmettingsgevaar, heeft nu een streng
dieet voorgeschreven gekregen. De incubatie tijd is voorbij
en ik heb een verzoek gedaan of ik as donderdag even bij hem
langs kan komen om een welbekende bos Btbc–
bloemen langs te brengen.(natuurlijk samen met bloemenboer
Piet K.)
Ik hoorde dat Henk L. aan het infuus lag met een cocktail van
verrijkt bloed en andere niet bij name te noemen versterkende
chemicaliën, RonH en HansT gebroken op bed
lagen na hun inspanningen van de Weissensee, beiden hebben de
15 kilometer binnen de gestelde tijd volbracht, maar de
terugreis was nogal vermoeiend.
Tiroolse dirn's Ineke en Karin met hun Toyboy's Gerard en
Hans zonder vooraankondiging naar de sneeuw in Oostenrijk
zijn vertrokken, volgens Gerard ging hij "mit der Latte in
die Snee".
Aart die dit jaar zo goed begonnen was, ontbrak nu, maar had
zich zaterdagavond keurig afgemeld bij MartinG.
Richard V., mijn windscherm voor vandaag, ontbrak, was een
weekendje in de Ardennen, net als commissaris Piet die
samen met Bram en Geert het proces aan het voorbereiden waren.
Good old Tinus die in Limburg de Amstel Gold Race
illegaal reed, en Wijb en Dirk waren allebei net terug, en
waren ontregeld door een stevige jetlag, Willem van S. op het
naaktstrand was gesignaleerd met zijn mountinbike. En Jantje
P. weer zijn geliefde filmpjes aan het downloaden was, is ook
het enige wat hij mag doen want hij heeft een stuk of 5
gekneusde ribben, we hopen Jan binnenkort ook weer te mogen
begroeten.
Nog even over de rit, mijn voorstel was om voor de wind naar
Den Helder te fietsen en ons daar op te laten halen door onze
meisjes, het voorstel werd niet geaccepteerd, de wind
jakkerde langzaam aan tot windkracht 10 tot 12. Doctor Bob,
nam spontaan de kop en reed als een pijl uit de boog met 40
– 45 naar Purmerend, verder hebben we hem niet meer
gezien, waarschijnlijk onderweg ergens bij Tante Corry op de
koffie?
Met 2 kleine waaiertjes hebben we in totaal toch nog 70
kilometer weggetrapt waarbij we soms met moeite op de weg
konden blijven, takken en ander ongeregeld vlogen ons om de
oren, we hingen soms 10 graden uit het lood met hevige
zijwind, de koffie, altijd iets waar ik erg naar uitkijk om
de wekelijkse problemen van de dames aan te horen, werd jammer
genoeg overgeslagen. We besloten niet via Oosthuizen naar
Oostzaan te rijden want we waren bang om het kanaal in
geblazen te worden.
Johan van Hattum schijnt zich in het geheim voor te bereiden
op een weergaloze comeback, is al 13,5 kilo afgevallen en gaat
zich hopelijk binnenkort weer voor in het peloton melden.
Bij Ron en ondergetekende sloeg het noodlot toe op een groot
open stuk vlak voor Purmerland we moesten lossen
waarschijnlijk door het vele kopwerk wat we verricht hadden,
verder kwamen we allemaal moe maar voldaan weer terug.
Jongens nog bedank ik ben trots op jullie dat jullie mij met
mijn 1.98 zo heerlijk uit de wind hebben gehouden, want wat
denk je van Erick: 28 cm breed, Martin en de kleine
kanovaarder beide 1.51 cm lang.
Tot zondag, ik hoop dat iedereen dan aanwezig is, want de
enige garantie op succes is trainen, trainen en nog eens
trainen.
Willem van Est jr.
Ps. Koos is helemaal uit het zicht verdwenen, volgens de
geruchten zit hij de komende 5 weken met een jong ding
(Riemke) ergens in Frankrijk op een berg mooi weer te spelen..
Naar boven
|
|
|
| Zondag 23 januari 2011 (en ook 16 januari) |
Het was stil bij de kerk...
Mannen, wat een mooie opkomst gisteravond en wat een treurig
beeld bij die mooie Grote Kerk vanmorgen.
Na de dopingcontrole, 2 emmers vol..., gingen we in een straf
tempo richting De Haal. We zijn dan Bob, Piet en die jongen
genaamd Kat ofzo. Aangezien we een minuut te laat weg gingen
was Tinus er nog niet bij, maar die sloot even later aan. De
rose had hem goed gedaan. Ook kwamen de altijd nuchtere
Martin en Ron ons op de Haal al tegemoet rijden. Richard had
zich al bij Bob gemeld, zouden we bij de brug Alkmaarder Meer
treffen. Gemiddeld met 30–31 naar Purmerend, alwaar Ron
zijn voorband lek reed. Uiterst professioneel gemaakt door
Martin natuurlijk. Trouwens best handig die patronen Ron,
vooral als ze leeg zijn. Gelukkig bleef het bij die ene band.
Vol goede moed naar Spijkerboor, in een waaiertje met steeds
30 op de teller. Jongeman Kat was er bij de molen al
afgewaaid en liet zich niet meer zien. Richard haakte aan bij
de brug en dus ons vertrouwde rondje naar de Kipslinger. Tot
grote teleurstelling van dr. Bob werd de kroeg overgeslagen,
de koffie moest nog even wachten. Reden was een flinke
regenbui, die we kort daarna op ons kregen uitgeworpen. Piet
moest nog even wat Heineken lossen bij de dijk, maar daarna
het tempo weer opgepakt en lekker in de waaiers het rondje
afgemaakt. Met een voldaan gevoel en 75 km op de teller het
mooie Oostzaan weer in, waar de altijd gastvrije Willem ons
in de Kerkstraat niet eens toezwaaide, zat op zijn bank
achter een krant met gebogen hoofd...
Waar waren al die anderen nou gebleven.
Gerard was waarschijnlijk met zijn andere hobby bezig
Daan, tja, zeg het maar, misschien was die stoere ochtendwip
wat uitgelopen...
Hans, spierpijn en niet alleen van de drank, bij het BovenIJ
hebben de patienten er nog een traumabeeld van, wat een
snoekduik was dat...
Aart, waarschijnlijk zijn achterlicht aan het maken
Erick, verjaardag van z'n dochter en had zich keurig afgemeld
Wijbrand, running in de polder
Dirk, onderweg naar Russia
Willem, over die nagels is al genoegd gezegd, heeft de krant
waarschijnlijk 2x uitgelezen
Jan, doet het nog even rustig aan, komt binnenkort weer aan
de kop sleuren
Hannus, schaatsen in of uit het vet
Koos, aan de warming up voor zijn skivakantie
Willem van S, prutbiken, maar onderweg niet gezien
Abraham Ron, waarschijnlijk met zijn verzekeringsman om de
tafel voor de eerste expertise, in gesprek met de politie en
buurt om de relatie te herstellen en in goed gesprek met zijn
dochters om vooral uit te leggen dat die fietsers niet
allemaal zo vunzig zijn. Was een topfeest Ronnie !!!
Kortom, volgende week in de herkansing. De verhalen
gisteravond gaven vertrouwen voor een groep van zo'n 20 man,
beetje bier, regen en dan, tja...
Voor de zekerheid heb ik er een fotootje bijgedaan, dan kun
je hem de volgende keer niet missen.
Fijne zondag allemaal,
sportieve groet
PrinciPiet
Een week eerder schreef Daan het volgende:
Mannen wat een opkomst voor de Hushovd classic tissue dag.
Werd vanmorgen wakker en hoorde de wind al weer om het huis
huilen, dacht dit is de dag voor Hushovd.
Keek op de klok en was 6.45 uur, tijd voor een ochtendwip en
dan een heerlijk ontbijt.
Moeten jullie ook eens doen Homo's.
Dus even voor 9 het oude materiaal van stal gehaald en de
flessen gevuld voor een heerlijk duurtraininkje.
9.10 uur op de fiets naar de kerk.
Rijd ik door Poelenburg zie ik daar in de verte de man van
zeeuwsmeisje aankomen ( je weet wel geen trap te veel hoor)
alias Henk L.
Samen rijden we door naar de kerk ook daar vangen we de meest
stiekeme trainer van de groep Heer Erick op oud materiaal
waar alleen deze winter al 7000km mee is gereden. Angst kent
hij niet, zegt hij, we zullen het zien in de afdaling.
Doorrijdend naar de kerk staat er, dacht ik, een opblaasrenner
van 3 meter hoog maar dat was onze eigen Aars, die toen snel
naar de juiste plaats kwam om te verzamelen. Kon hij ook niet
weten dat we daar al 4 jaar niet meer staan.
Bij de kerk stonden de mannen van Assendelft, Paul en Dikkie
en die hadden nog een vogel mee genomen voor wat later bleek
het betere ligwerk.
In 5 min tijd hadden we een mannetje of twintig bij de kerk
staan. Na al het handenschudden werdt het tijd om de weg op
te gaan. Maar als je Gerard een hand heb gegeven dan heb je
toch weer een tissue nodig , weet niet waarom ( maar het kan
ook in de gordijnen hoor Gerard).
Toen de hele groep het pad koos naar Purmerland kwam de boel
al snel op gang. Bij de Stationstraat kwamen we Willem S
tegen, die ging met zijn vrienden de prut in. Op de
Oostzanerrijweg nam hij en zijn vrienden het paardenpad voor
een eigen kwaliteitstraining, zei Martin de V.
Bob en Hushovd namen de kop, zoals afgesproken verleden week,
je hartslag niet hoger dan 130.
Bleek na de rit dat ik toch m'n leesbril op moet want 130 of
180 lijkt heel veel op elkaar (sorry).
Zo kwamen we met een lekker gangetje in Purmerend en zo door
langs het kanaal naar Alkmaardermeer. Daar aangekomen was de
groep toch iets uit mekaar gevallen, denk door m'n leesbril.
Even wachten dus, komt daar in de verte een heel klein
rennertje aan, het bleek Richard, de man van 130 slagen.
Kom bij de groep man, lekker uit de wind bij de
kalknagelkoning (Willem V).
Dus boven links af de schermer in met handjes op het stuur.
Kijken we om zien we toch stiekum Lange Hans met de
kalknagelkoning en ons eigen opblaasmannetje Aars weer
binnendoor rijden. (kunnen ze zeker even lekker babbelen wat
het beste is tegen kramp, kalknagels en wat is het beste
afvaldrankje).
De rest van de groep reed rustig de schermer in om bij het
kipslinger cafe een bakkie te doen (nog bedankt Hans D en
Gerard V voor de koffie)
Toen de koffie op was, ging de trein naar Beets met weer
voorop Bob en Hushovd.
Hartslag lag nog steeds op 130 met mijn ogen.
De groep ging zo naar Oosthuizen om op de dijk met wind tegen
weer eens op het asfalt te gaan liggen. Er werd een slinger
gemaakt door een onbekend rennertje, en daar lag Bob en het
kleine dikke wielrennertje uit den Ilp (Ron J) en naamsponsor
Wijbrand.
Wijb, jij hebt zeker in de kerk van Oostzaan een paar stenen
gekocht. Maar dan hoef je toch niet als je gaat fietsen elke
keer de grond te kussen, laat dat maar aan de Paus over.
Gelukkig viel de schade dit keer mee.
Maar met een Hushovd classic tissue rit kan je alles
verwachten, alleen geen regen gehad, dat was jammer.
Mannen bedankt voor deze heerlijke ochtend.
En sorry Koos, het ging weer even te hard, je mag me straffen.
Heren nog een fijne zondag met de bankzaken, daarvoor was
de ochtendwip ook, kan je lekker blijven liggen.
Groet Hushovd.
Naar boven
|
|
| 23 januari 2011 |
 |
|
| Zondag 9 januari 2011 |
Vandaag de eerste training van het jaar met Piet, gebroeders Gerard en WillemV, Hans D., Ron H., Richard, Dirk, Bob en een gastrijder.
Na alle sneeuw en ijs was het eindelijk weer te doen om de
racefiets te pakken. Dirk, Willem V. en Richard waren na
lange afwezigheid eindeljk weer van de partij. De start was
voorzichtig en we werden dan ook regelmatig ingehaald door
bejaarde fietsers en complete gezinnetjes op de fiets. Als er
dan toch even gereden wordt, organiseert Willem met een
Stanleymes een lekke band. Hans moeten we overhalen om niet
gelijk via De Rijp weer naar huis te rijden. We arriveren met
z'n allen in de Kipslinger. Via Beets en Oosthuizen rijden we
na de koffie terug met stevig windje tegen. Ondanks het
vakantietempo wappert de gastrijder eraf. Willem en Richard
offeren zich op om hem mee te slepen. De rest heeft daar
weinig boodschap aan. In Purmerend groeperen we weer. Na 75
kilometer zijn we wederom in Oostzaan. De kop is er af en
over het gemiddelde zullen we het maar niet hebben.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
| Zondag 19 september 2010 |
Op deze regenachtige zondag rijden 4 groepen bluetrainers.
Hier het verslag van Koos en Ron J:
Door de verbouwing van mijn keuken heb ik erg weinig gefietst
de laatste maanden. Nu was het wel eens tijd om te gaan
fietsen. Een rustige rit. Voor Ron Jachtman, die serieus aan
het trainen is om beter te gaan schaatsen, was een rustig
ritje ook prima. Op weg naar Ron kwam ik heel veel fietsers
tegen die de Dam tot Dam classic reden. Wat zijn groepen
fietsers toch asociaal. Breed over het fietspad rijdend reden
ze mij het gras in. Nog erger was de opmerking,
Kijk uit voor die oude man.
Met Ron hebben we een heerlijk rondje gereden van ongeveer
70 km. Echt rustig met een hartslag van 120, beetje kletsen
en fris van de fiets af. Prima training voor ons beiden.
Koos
Verslag van Hans D en Gerard:
De dag van de DTD Loop, maar voor ons eigenlijk een fietsdag.
Ga jij nog fietsen? vraagt Gerard mij zaterdag, Ja
natuurlijk maar het moet wel droog zijn!
's Ochtends 7.30 Uur: Regen, 8.00. Toch maar uit bed.
Het lijkt wel droog. Fietskleren aan, De telefoon gaat.
Gerard! En, wat denk jij? D'r komt wel een donkere lucht aan.
Zullen we een uurtje later gaan? Oké, dan rijden we die
anderen tegemoet. Om 10 uur is het gelukkig droog en we
stappen op. Net als de dames overigens. In de Haal ter
hoogte van nr. 74 begint het te regenen. SHIT !
We besluiten rondje De Rijp te doen en gaan richting
Spijkerboor. Bij de molen komt het water nog effe harder uit
de lucht maar we rijden door. We zien veel deelnemers van de
DTD fietsclassic. En ook veel mensen langs de kant met een
lekke band.
De Rijp is in diepe slaap na de kermis zaterdag en ook in
Middenbeemster is niets te doen . Dat is maar goed ook want
we rijden constant boven de 40 km. Per uur.
Stoppen is geen optie totdat we Purmerend binnen knallen .
Als we hier gaan koffiedrinken komen die andere jongens
straks wel langs.
En Ja hoor, 15 minuten later zien we Bob, Henk , Daan en
Willem. Snel drinken we de koffie op en gaan ze achterna .
Nog voor Neck halen we ze in en blijven even in het wiel
hangen. Gerard demarreert en ik stop de groep af.
De eindsprint bij de Golfbaan wordt met gemak door Gerard
gewonnen! Zullen we de DTD loop nog effe doen ? vraagt Gerard.
Nee ik niet hoor, Volgend jaar !
Zeiknat komen we thuis maar toch wel voldaan.
Hopelijk volgende week weer met de groep maar dan wel iets
hoger tempo.
Hans
Verslag van de damesgroep:
Vandaag hebben wij dames een punt achter het fietsseizoen
gezet. We waren met 7 meiden op volle sterkte. Karin, Aline,
Els, Connie, Ineke, Marian en Inge trokken zich niets aan
van het "slechte" weer.  We hebben een heerlijke afsluitende
rit gemaakt van 70km. Vertrek was om 10.00 uur bij de kerk.
En wie stonden daar ook, ja hoor Gerard en Hans D, ze
probeerden nog even om met ons mee te fietsen, maar de dames
waren onverbiddelijk. Het werd vandaag een lady's ride.
Via Monnickendam – Edam – Oosthuizen richting Oudendijk.
Daar in het bruine café Les Deux Ponts een heerlijke
uitsmijter gegeten. Het regende inmiddels weer. We wilden
onze route vervolgen, maar al snel werd democratisch besloten
de kortste weg naar huis te kiezen. Moe, nat maar voldaan
reden we om half 3 Oostzaan weer binnen.
Meiden ik heb genoten bedankt. Rest nog de fiets poetsen en
stallen voor de winter.
Enne voor diegene die het nog niet wisten, die roze racefiets
van mij is passé. Ik heb er met enige moeite afstand van
gedaan. Ik ben nu in het gelukkige bezit van een "echte"
racefiets. Ik doe weer helemaal mee met mijn super Dracat
Flyer met Mavic Ksyrium Elite wielen. Jullie kunnen gewoon
naast me komen fietsen en hoeven je niet meer te schamen om
met mij gezien te worden haha.
Inge
Meer foto's van de dames zijn hier te bewonderen
Verslag van de Daan, Henk, Willem van S, Hans T en Bob:
De enige groep die op de vertrouwde tijd, 9 uur vertrekt.
Meteen in De Haal zet Daan al de toon door met grote snelheid
weg te rijden. Willem is genegen het gaatje dicht te rijden,
maar mijn benen kraken al op dat moment. Het rondje hardlopen
en de krachttraining een dag eerder hadden mij duidelijk niet
goed gedaan. Aan het begin van het Noord-Hollands kanaal
rijden we Koos en Ron J achterop. 5 Minuten is het tempo dan
even rustig. Daarna zet Henk weer aan en gaan Daan, Willem en
Bob er weer vandoor. Hans T blijft bij Koos en Ron tot het
Alkmaardermeer om daarna weer naar huis te gaan. Hij verwacht
bezoek. Bij Spijkerboor rijden we D2D-fietsers achterop. Het
is inmiddels weer wat gaan regenen. De rest van de vertrouwde
zondagroute rijd ik als een hijgend hert achter de 3 mannen,
die om beurten de kop nemen. Het is bijna 3 uur lang afzien
en het is dan ook een stevige mentale training. We besluiten
in Edam een bak koffie te nemen, Willem trakteert. Na de
koffie gaan we in wat rustiger tempo richting Purmerend. Bij
de brug zien we Gerard en Hans zitten. De tranen staan nog in
hun ogen. Vanuit Oostzaan reden ze achter de dames aan, maar
moesten halverwege lossen.
De 3 Zwanen geeft nu eerste hulp en beide mannen zijn voorzien
van een bakje troost. Hans hallucineerde dat hij ons achterna
gereden is richting Neck. Daar zijn we echter niet geweest,
we zijn meteen de Zuiderweg opgereden. De eindsprint wordt
ingezet (hoogte Purmerend), maar vlak voor de golfbaan rijdt
Daan lek. Gelukkig, ik kan even uitrusten en eindelijk ook
een bijdrage leveren aan de rit: ik ben de enige met een
goede pomp. Iets over twaalven zijn we weer thuis. Gerard
en Hans komen halverwege de middag thuis, na stevig in het
wiel gezeten te hebben van 2 bejaarden op een fiets met
volle boodschappentassen. Na 's middags op de bank opgebaard
te hebben gelegen, ben ik toch weer redelijk opgeknapt.
Heerlijk gefietst dus !!
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
| 19 september 2010 |
 |
|
| Zondag 13 juni 2010 |
Vanmorgen bij ons zondagochtendrondje werd het
plan opgevat om op ziekenbezoek te gaan bij
Dirk in Muiden. Dirk wordt al een tijdje
geplaagd door een hardnekkige ontsteking aan
zijn longen.  VanS belt Dirk even, zodat we het
gezinnetje in Muiden niet in pyjama
treffen. Van de grote groep mannen besluiten er 6
om richting Muiden te gaan: Martin T, Ron van
H, Hans D, Willem van S, Gerard en Bob. Via
Purmerend, Ilpendam, Overleek, Monnickendam en
langs de dijk naar Durgerdam bereiken we de
schellingwoude brug. Via IJburg arriveren we om
kwart voor elf bij Dirk.
We worden hartelijk ontvangen in de tuin en
getrakteerd op koffie met koek.
Na de koffie gaan we weer richting
Oostzaan. In totaal stond er 76 kilometer op de
teller met een gemiddelde van 30,1 km/uur.
Iedereen was het er over eens: lekker gefietst
en weer eens een andere route. En vooral leuk
om weer even met Dirk bij te praten.
Naar boven
|
|
| 13 juni 2010 |
 |
|
| Zondag 29 maart 2008 |
Beste lezer,
Nou inderdaad we hebben een relaxed rondje gereden zoals
zovaak 'handjes op het stuur', klein beetje tegenwind voor
zover daar al sprake van was, zelfs 2 x koffie gedronken bij
"Kipslinger" en in Edam, het laatste deel heb ik bijna alle
kopwerk gedaan nou dat wil wat zeggen. Mannen bedankt ik heb
genoten.
Vooral dan van de schuimkoppen op het NoordHollandsch kanaal
met storm 10 tegen, waarbij kleine Daantje zelfs van de weg
werd geblazen, gemiddeld 32 km/u, vervolgens richting
Kipslinger gemiddeld 50 voor de wind, gelukkig koffie, wat
koffie, dat doe je thuis maar (meneer MartinG), ik wilde
rechtdoor maar tegen de wind schreeuwen dat haalt niet veel
uit, dus linksaf nog een extra rondje, ik ben Richard en Jan
eeuwig dankbaar, deze grootlijvige bonken hielden me richting
Edam lekker uit de wind, moest ze als knecht wel voorzien van
hun natje en droogje maar dat heb ik graag gedaan, het tempo
werd op mijn verzoek aangepast tot 7 km/u.
Vanuit Oosthuizen nog even tegen het windje in richting
Oostzaan, na Purmerend ben ik afgeslagen richting Twiskepolder
lekker binnendoor, eigen tempo gereden,viel af en toe bijna
om, was zo leeg dat ik de weg bijna niet kon terugvinden!
Op de Kerkstraat kwamen de mannen vanuit Zaandam en ik uit
tegenovergestelde richting, ging met de laatste
krachtinspanning rechtop zitten en zwaaide opgewekt naar de
mannen, eindelijk thuis.
Daan belde op met de vraag of de rouwkaarten al geschreven
waren?
Gelukkig kon ik vanaf de bank nog melden dat ik me prima
voelde en dat ik vanmiddag nog een rondje zou gaan hardlopen.
Mannen van de B ploeg bedankt voor de fijne fietsochtend tot
volgende week...........
Met vriendelijke groet,
WillemV
Naar boven
|
|
|
| Zondag 20 mei 2007 |
De BTBC A-Ploeg kon ongelimiteerd zijn gang gaan:
Hans T. heeft het besluit genomen voor een alternatief op de
zondagmorgen. Hij rijdt in een select groepje een 7
dorpentocht vanuit Assendelft. Omdat de mannen al om 08.30
uur vertrekken en ik thuis aan het ontbijt wil deelnemen
besluit ik om het 'gewone' rondje te doen.
Op het plein verzamelen zich 5 renners, Martin, Paul, Ron,
Willem v S en een gastrijder die zich voorstelt als Martin,
die al eerder met ons mee zou zijn geweest. Ik ken hem verder
niet. Klokslag 9 vertrekken we voor ons ritje. Het tempo zit
er al lekker in en voor het eerst dit jaar bereiken wij
Purmerend met de handen in de beugel. Langs het NH-kanaal
gaat het tempo naar ruim boven de 40 en er wordt netjes en op
tijd afgelost. Iedereen doet op tijd zijn kopwerk en dat is
wel eens anders. Na het Alkmaardermeer gaan wij als vanouds
linksaf om via de brede wegen naar Schermerhorn te rijden.
Het laatste stuk hebben wij de zuid-oostenwind pal tegen,
waardoor het tempo daalt naar 36 -38 km/uur. Aankomend in
Scharwoude komt net de half 10 groep aanrijden en wij haken
aan. Al snel blijkt het tempo van deze groep voor ons een
makkie en Willem laat op de kop zien wat echt fietsen is.
Verder mengen wij ons in deze groep en gezamenlijk bereiken
wij Edam voor het bekende bakkie. Daar wordt pas op de teller
gekeken. Het ding geeft een gemiddelde rijsnelheid aan van
35,9 km/uur. "Da's nog eens lekker doorrijden".
Ik neem nog even contact op met de B-ploeg. Hans T. meldt met
grote telurstelling in zijn stem, dat de groep de "weg is
kwijtgeraakt". op dat moment blijkt niet of deze uitspraak
letterlijk of figuurlijk genomen moet worden. Wij gaan in
dit geval voor het gemak maar van het laatste uit. Met een
voldaan gevoel maken wij na het bakkie koffie ons rondje af,
het groepje is aan elkaar gewaagd en weten het hoge tempo
redelijk vast te houden. De groep valt echter wat uit elkaar
door overstekende tractoren, langzaam rijdende en
tegemoetkomende automobielen etc, maar dat mag de pret niet
drukken. Mooi op tijd zijn wij weer thuis en kunnen
terugkijken op een lekkere tempotraining over een afstand van
95 kilometer, waarbij het gemiddelde nog altijd ruim boven de
34km/uur is gebleven en heel weinig achterom is hoeven te
kijken naar achterblijvers. Onze gastrijder zijn wij
overigens ergens tussen Edam en Zaandam kwijtgeraakt. Ik hoop
dat hij de weg naar huis nog wist. Zo'n rit is zeker voor
herhaling vatbaar.
Giant
Verslag van trainingsrit B-ploeg op 20 mei 2007
Na de regen tijdens de Steven Rooks Classic in België
afgelopen Hemelvaartsdag was het weer deze zondag een
verademing: zonnetje en weinig wind. Het was nog even dubben
of ik met de reguliere zondagochtendrit mee zou gaan of in
zou gaan op het initiatief van HansT om 105 km te rijden
in het kader van de 7-dorpentocht. De twijfel over het
"rustig uitrijden" van Giant en het enthousiasme van Gerard
voor weer eens een andere rit doen me besluiten om met Hans
mee te rijden.
Om 8.30 uur gaan de Gerard en WillemV, Koos, Hans en ik op
weg naar Assendelft. Daar aangekomen, is geen deelnemer te
bekennen en we besluiten gewoon de pijlen te volgen. Tot
Schoorl volgen we vrijwel dezelfde route als die van de ronde
van Noord-Holland. Vanaf Egmond tot Schoorl kunnen we deze
keer de duinweg blijven volgen. In Schoorl drinken we op het
gebruikelijke adres op het terras in het zonnetje koffie.
Daarna vervolgen we de route, die nog steeds gelijk is aan
die van de ronde van NH tot we naar rechts gestuurd worden
richting Hoogwoud. Voor de meesten van ons is dit prachtig
stukje Noord-Holland nog onbekend gebied.
Met de handjes op het stuur bewonderen we de prachtige
boerderijen. Na Hoogwoud missen we kennelijk een pijl want we
rijden in volle vaart richting Medemblik. In Sijbekarspel
(wie kent het niet) kijken we even naar het slingerende
achterwiel van Willem. De achteras blijkt los te zitten,
maar hij kan wel doorrijden. Op dat moment belt Giant met de
mededeling dat hij koffie zit te drinken in Edam met
36,6 km/h gemiddeld op de teller. Heb ik vanmorgen even een
goede keuze gemaakt!
We besluiten richting Wognum te rijden en daarna langs de A7
naar Bobeldijk. Van daar pakken we de route weer op richting
Averhorn. Met een mooi tempo fietsen we verder door
festiviteiten in Middenbeemster en Purmerend. Via het
fietsdijkje gaan we richting de Haal waarna we om kwart voor
een na 120 km weer in Oostzaan arriveren. Gemiddeld hebben we
31 km/h gereden in een mooi constant tempo zonder gejakker.
Zo hebben we allemaal nog wat aan onze zondagmiddag. Iedereen
is het er over eens: zo'n rit moeten we vaker maken.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
| Zondag 6 mei 2007 |
Er is een weersverandering op komst. Vanochtend stond de
thermometer slechts op een schamele 10°C. Mouwtjes aan, benen
in het vet en op naar de verzamelplaats in Oostzaan, waar
zich reeds een groepje heeft verzameld. Erick, Gerard en WillemV,
Dik, Paul, Piet, Bob, Hans T en even later Martin, Jan, Dirk
en een mij onbekende gastrijder verlaten bij het luiden van
de kerkklok richting de Haal om Ron J en Martin de V. op te
pikken. De Haal is nog steeds het domein van
schoeiningbouwers en stratenmakers, dus gaat het met een
rustig gangetje door het Twiske richting Purmerland. Piet en
Bob nemen direct de kop van het pelotonnetje, kennelijk
voelen zij zich sterk vandaag. Al babbelend bereiken wij
Purmerland en Martin en Ron haken aan. zo'n 30 km/u gaat het
naar Purmerend. Er staat een lekker windje uit het Westen en
vanaf Purmerend komt de vaart er in. Het peloton valt in
brokken uiteen en bij het Alkmaardermeer komt alles weer bij
elkaar.
Bob rijdt gelijk door richting Graft en stuurt via Driehuizen
richting Schermerhorn. Het eerdere optimisme van Bob en Piet
tekent zich af. Eerst moeten Piet en Hans de groep voor zich
laten en even later haakt ook Bob af. Martin heeft het
ophalen van Piet en Hans op zich genomen en even later wordt
Bob ingelopen. Een mooie kans voor hem om aan te haken zou je
denken, maar niets is minder waar. Bob laat het groepje voor
gaan en rijdt er snel een meter of 50 achteraan. Er wordt op
hem gewacht en wat blijkt, met een blik op oneindig stoempt
hij de groep voorbij om solo de sterker wordende westenwind
te trotseren, wat hem uiteindelijk toch niet gaat lukken.
Dit ritueel herhaald zich een aantal malen en nadat wij
Avehorn hebben gepaseerd is Bob niet meer teruggezien. Jan
zet in Avehorn weer wat druk op de pedalen en samen met
Martin, Ron, Paul en Dirk gaat het rond de 40 richting Hoorn.
Plotseling, een metertje op 20 voor ons, draait de bestuurder
van een VW bus dwars op de weg. Het groepje schrikt hier
behoorlijk van en de gang gaat er even uit. Uiteindelijk
stoomt het groepje door en zonder Paul en Dirk valt het met
een volle tegenwind langs de dijk naar Edam voor het drietal
niet mee om de achtervolgers voor te blijven. Dit lukt dan
ook niet en met een man of 7 wordt Edam gehaald met een
uiteindelijk gemiddelde van 34 kilometer per uur.
Nu had ik Piet al eerder horen roepen dat er weer hard
gereden werd vandaag en ..... Klopt het ging aardig door!.
Ook in Edam hebben wij Bob niet gezien. Ron J. heeft alles
gegeven wat hij in zijn lijf had. Het slijm en kwijl wat
zijn mond en neus verlaten had, was in slierten op zijn
shirt terechtgekomen. Het patroon wat daardoor op het shirt
was ontstaan leek op de sporen van een familie dronken
slakken die verdwaald waren geweest. Na het nuttigen van een
bakkie koffie met de bekende appelpunt ging het op de
bekende wijze huiswaarts. Wij hebben er een lekker tochtje
aan overgehouden en hoe het Bob verder is vergaan ? dat
zullen we hem woensdag wel vragen.
Giant
Naar boven
|
|
|
| Zondag 29 april 2007 |
Op deze zonnige zondagmorgen staan de volgende mensen bij de
kerk: Daan, Richard, Henk, Piet, Erik, Jan, Ron J., Willem,
Dirk, Koos en Bob. Na negenen sluiten Hans D. en Gerard zich
nog aan. Er staan ook nog een zestal fietsers bij met een
niet-blauwe trui (Erick even niet meegerekend, wanneer schaf
je eindelijk eens een blauw tenue aan ipv in een
concurrerende outfit van een van de hoofdsponsors te rijden?).
Na wat subtiele opmerkingen van Jan en Daan vertrekken de
zes, terwijl wij nog in afwachting zijn van Willem V. De
Kerkstraat blijft echter leeg, dus ook wij vertrekken
richting het Twiske. De Haal is nog steeds in onderhoud. Het
tempo tot Purmerend kunnen we als we 10 jaar ouder zijn ook
nog makkelijk rijden.
Langs het kanaal gaan Daan, Ron J. en Richard er vandoor.
Dirk gaat er met een half functionerende blaasbalg ook
achteraan. Henk heeft echter de afstandbediening van de brug
bij Spijkerboor in zijn achterzak, zodat we daar weer
makkelijk groeperen. Met tegenwind rijden we naar Driehuizen.
Jan houdt zich nog rustig omdat hij zich nog niet helemaal
fit voelt. Dat betekent waarschijnlijk dat hij zo meteen ipv
met 50, maar met 49 demarreert. In Driehuizen rijdt de helft
rechtdoor en de andere helft gaat zoals we altijd rijden
linksaf de brug over. Er is windkracht 3 voorspeld, maar er
staat minstens een 5. Richting Schermerhorn rij ik een stuk
op kop en bij het afgeven blijkt de waaier heel hecht en kom
ik er achteraan te wapperen. Na Schermerhorn groeperen we
weer. Langs de dijk richting Edam rijden Jan, Daan, Richard,
Ron en Henk vooruit. Willem laat zich tot 20 meter achter het
peloton zakken om er vervolgens met een noodgang vandoor te
gaan. Uiteindelijk komt hij meer dood dan levend in Edam aan.
De rest van het peloton rijdt met een rustig gangetje naar
Edam.
De laatste 4 kilometer ga ik achter een achterblijver van de
10-uurploeg aan. Piet en Gerard gaan mee. Dan lijkt het of
mijn versnelling begint te piepen, maar het is Dirk die ook
is meegesprongen. Net voor Edam hebben we de achterblijver te
pakken. In Edam komen we Els tegen die
incognito aan het trainen is. Na de koffie gaan we in rustig
tempo naar Purmerend. In Purmerend verrast Jan het grootste
deel van het peloton door midden in het centrum te demarreren.
De meesten missen dus de slag. Ik probeer nog achter Willem
aan te rijden, maar dat betekent over de 40 tussen bloembakken
slalommen en in Neck over drempels stuiteren. Ik vind het wel
goed en ga alleen achter de kopgroep en voor het peloton door
naar Zaandam. De kopgroep komt niet dichterbij, maar de
achtervolgers ook niet. Na ruim 90 kilometer zit het er weer
op. Lekker gefietst.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
| Woensdag 11 april 2007 |
De woensdagavondgroep wordt steeds groter. Vanavond met een
man of 13. In ieder geval, MartinV, Ron J,
de Hansen T & D, Gerard, Bob, Martin, Jan, Richard, Erick,
Johan, Paul en Dik. Het is een mooi groepje en in een lekker
gangetje wordt het vaste rondje van 55 kilometer gereden.
Er wordt goed afgewisseld en op elkaar gewacht. Alleen het
laatste stukkie worden Johan en Richard iets te veel en zij
nemen een iets kortere route. Tegen het viaduct over de A8
zijn er toch weer een paar overmoedig en blijken de sprint
naar boven niet te kunnen afmaken. Het blijft een mooi
gezicht hoe men keihard wegrijdt en voor de top van het
viaduct er de brui aan moet geven. Waarschijnlijk nog even
doortrainen voor een beter resultaat. Uiteindelijk komen wij
allen gelijk aan in Zaandam. Gemiddeld staat er 32,4 op de
teller. Nog even en we zijn weer op niveau. Tot zondag.....
Giant.
Naar boven
|
|
|
| Maandag 9 april 2007 2e paasdag |
Traditioneel onze 'openingsrit' van het wielrenseizoen, het
rondje Markermeer met de Landsmeerse IJsclub "Hard Gaat ie"
(HGI), o.l.v. MartinV, die altijd wordt verreden op
2e Paasdag. Steevast wordt om 08.00uur vertrokken vanaf de
oude lokatie van Hegron Cosmetics aan de Van Beekstraat in
Landsmeer. De voornemens zijn goed, evenals de
weersomstandigheden. Er zal niet hard worden gereden,
tenminste...... maar een kilometertje of 30 gemiddeld moet
toch kunnen. 7 renners van de BTBC hebben afgesproken de
ronde te rijden. De Oostzaners hebben afgesproken op het
kerkplein in Oostzaan en zullen in Purmerland bij de groep
uit Landsmeer aansluiten. Blijkbaar had niet iedereen goed
opgelet bij het maken van deze afspraak, gezien Jan, Daan en
Erick keurig aansloten bij Martin en Ron J. in Landsmeer.
Piet en Bob sloten alsnog in Purmerland bij de groep aan.
Bij vertrek gaf de thermometer 8°C aan. Het zonnetje deed
zijn best door te breken en de weersvoorspellers beloofden
een windje met kracht 4 uit het westen.
Klokslag 8 uur vertrok het ongeveer 20 man grote pelotonnetje
richting Purmerend en onderweg sloten her en der nog
mannetjes in helgele HGI pakjes bij de groep aan. Standaard
loopt de route via Purmerend, Hoorn, Enkhuizen, Lelystad,
(Oostvaardersdijk) Almere, Muiden, Amsterdam, Landsmeer.
Een rondje van 144 kilometer, met één keer
opsteken in de restauratie van de NS in Enkhuizen. Tot daar
ging het kalmpjes aan. Het windje van links en met een
gangetje van 30 tot 32 kilometer per uur kon niemand
oververhit maken.
Voor een tweede groepje BTBC renners was deze onderneming te
groot en zij verkozen een een korter rondje. Hun 1e voornemen
om ons tegemoet te rijden werd al snel omgezet in een korter
alternatief. Zij togen om 09.00uur richting Muiden om Dirk op
te halen en een ritje af te maken naar Loosdrecht om aldaar
Ron R. op de camping achter te laten. Het groepje bestond uit
de Hansen D & T, Twins Dirk & Wijb de broertjes Gerard en WillemV,
Ron R. en Tinus T. Telefonisch hielden wij contact en zo
vernamen wij dat Tinus na een ondoordachte cross door de berm
naast zijn fiets was gaan liggen, wat hem toch een paar
schrammetjes opleverde. Met uitzondering van Dirk hebben wij
de mannen niet gezien. Dirk stond ons op te wachten in
Muiderberg en reed nog een stukje met ons mee tot de Maxis.
Na de koffie en appelpunt ging het richting Lelystad. Ook
langs de Markerdijk ging het met het windje in de rug, met
een acceptabel gangetje. iedereen kon het dit keer bijhouden
en als groep kwamen wij in Lelystad aan. Na even de weg kwijt
te zijn geraakt bij de "Outlet shop" ging het via de
Oostvaardersdijk, waar de wind schuin van rechts vol van
voren kwam. De snelheid kwam hierdoor zo rond de 30 km/uur.
Het eerste gedeelte langs de dijk reed Martin op kop en
t.h.v. de Knardijk maakte hij een stuurfoutje, ging iets te
veel naar rechts en kwam naast het betonnen fietspad in de
berm terecht. Voor hij dit kon corrigeren was het peloton al
zo'n 20 meter verder. Aanpikken lukte hem niet meer. Al snel
dwarrelden nog 3 mannen, waaronder dr. Bob uit het peloton en
met een groepje van 4 zetten zij de achtervolging in. Het
lukte echter niet de groep weer bij te halen tot men vlak
voor Almere even stopte en het groepje liet aansluiten.
Jelle van de HGI-ploeg was inmiddels leeggereden en
kon het tempo niet meer volgen.
Vanaf dat moment viel het peloton uiteen. De eerst zo
gewaardeerde homogeniteit was volledig verdwenen en door wat
tempowisselingen en sprintjes te trekken ontstonden diverse
groepjes. MartinV deed volop aan dit spel mee en
probeerde op de Hollandsebrug weg te demarreren, hetgeen hem
niet lukte en in een sneller groepje ging het richting
Muiderberg. Daar bleek dat dr. Bob niet meer in het peloton
zat. Piet stelde een onderzoek in, belde hier en daar wat
rond, reed een stukkie terug en pikte uiteindelijk een moe en
leeg gereden Bob aan. Samen reden zij naar Muiden om daar
weer aansluiting te krijgen bij de rest van de Blauwe trein.
De meeste HGI rijders hadden dit niet afgewacht en waren
doorgereden. Daarbij een viertal gele HGI's achterlatend.
Het rondje werd verder probleemloos afgemaakt, geen lekke
banden of ander onheil was ons overkomen en na zo'n 4 uur en
50 minuten en 144 kilometer op de teller werd met een
gemiddelde van 29,8km/uur Landsmeer bereikt.
Giant.
Bijgaand het resultaat. Bij 2 uur 48 een piek. Daar gaat
MartinV plotseling tegen de wind als een dwaas op kop
rijden tot Lelystad. Ik had toen al een slecht voorgevoel
over de Oostvaardersdijk. Posities werden daar opgezocht en
ik reed achteraan het lint vol in de wind. Voor mezelf
inschattend had ik dat niet tot Almere volgehouden, dus dan
maar eigen tempo fietsen. Gelukkig kwam Martin de G en 2 van
HGI ook achterop zodat we met z'n vieren, roulerend, toch nog
de snelheid tegen de 30 konden houden (zo vind ik het ook het
leukste om te fietsen). Halverwege de dijk stonden de mannen
te wachten. Daar ben ik zo dom geweest om een broodje
achteruit mijn zak te pakken, resultaat 50 meter achterstand.
Met die wind was dat voor mij niet meer in te lopen. Moraal
zakte tot ver onder het nulpunt en was in staat mijn fiets in
het IJsselmeer te gooien. Mentaal is het niet meer goed
gekomen. Nog dank dat jullie in Muiden op me gewacht hebben.
Weer thuis viel het fysiek wel mee, maar dat kan niet van
mijn humeur gezegd worden.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
| Woensdag 4 april 2007 |
Ons standaard woensdagavondrondje gereden. de groep bestond
uit Jan, Erick, Martin, Daan, Hans T. Henk & Paul & Dik. Er
stond een stevig noordwesten windje, waardoor weinig met de
wind mee gereden kon worden. Jan reed zoals gewoonlijk weer
de sterren van de hemel. Henk en Hans hadden er duidelijk
moeite mee de groep bij te houden. Wellicht moet er nog
'iets' meer getraind worden.
Giant.
Naar boven
|
|
|
| Zondag 1 april 2007 |
Om 09.00uur had de volgende groep BTBC renners zich verzameld
voor het kerkplein in Oostzaan. Willem V, Jan, Eric, Daan,
Willem v.S, Ron R, Hans T, Martin, Ron J, Bob, Piet en
gastrijders Herman B en een maatje van hem. Het was een
graadje of 6 en er stond een aardig Oosten windje. Met een
gangetje of 30 ging het met een stevige wind op de kop door
de Haal en voor Purmerend bleken wij Hans en Ron reeds
'verloren' te hebben. Langs het NH-kanaal richting
Alkmaardermeer viel de groep volslagen uiteen. Daan en Ron J.
kregen nog de schrik van hun leven doordat Herman met een
ondoordachte manouvre de mannen de pas afsneed. (het zal de
vermoeidheid wel geweest zijn) dr. Bob omschreef de dag als:
"een winderig ritje, lekker gefietst, maar het was wel een
slagveld. Door de stevige wind was het peloton erg onrustig
met veel geslinger en jammer omdat de ploeg zo ver uit elkaar
gereden werd".
Bob's verzoek: "Misschien dat we volgende keer wat strakker
kunnen rijden en met de hele ploeg weer kunnen finishen".
Willem V. was authentiek geheel naar de klote gereden en wist
langs de IJsselmeerdijk (voor de wind uit) nog een schamele
snelheid uit zijn dikke bovenbenen te halen van slechts
28 kilometer per uur. Omdat hij dreigde zijn fiets in de
sloot te gooien en zich op te laten halen hebben wij hem maar
niet alleen gelaten en verder begeleid naar Edam, waar hij
op het terras van het Dam Hotel even uitrusten bij een bakkie
leut, bezorgd door een uiterst sjagrijnige serveerster die
nog last had van.......
 Daan, Ron, Willem en jan waren al eerder op het terras en
werden daar door de Oostzaansefietsploeg op bijgaande foto
gezet. Herman en zijn maat reden langs de dijk tussen de
kopgroep en het groepje Willem V. In en na Edam hebben wij
hen niet meer terug gezien. Al met al en aan de benen te
voelen is er vandaag aardig werk geleverd en met een
gemiddelde van even boven de 30 stapte ik na 89,3 kilometer
met een voldaan gevoel van de bike.
IJkpunten: 55 minuten brug bij Alkmaardermeer; 1 uur 20
minuten Schermerhorn; 2 uur 17 minuten koffie Edam; 2 uur 56
minuten op de spoorbrug bij Zaandam.
Giant.
Naar boven
|
|
|
| Woensdag 28 maart 2007 |
Voor het eerst gaan we op woensdagavond op de racefiets. Om
half zeven vertrekken we met slechts een kleine ploeg van de
kerk: Jan, Richard en Bob. In de Haal sluiten MartinV
en Ron j. zich aan.
Na afgelopen weekend is er behoefte aan een hersteltraining
en bovendien heeft Richard nog niet zoveel kilometers in de
benen. Met een constant tempo tussen de 31 en 32 km/ uur
genieten we van het mooie weer. Als enige heb ik het
aangedurfd om in korte broek te rijden. Om warm te blijven
rij ik de eerste 30 km op kop. Het is vrijwel windstil, dus
ideaal fietsweer. De laatste 20 kilometer neemt Martin voor
zijn rekening.
De route gaat via Purmerend, Spijkerboor, Oostknollendam,
Wormer, Wijde Wormer, Zaandam en weer naar Oostzaan. De
cijfers: afstand 50 km, gemiddelde snelheid 30,7 km/ uur,
mijn gemiddelde hartslag 133/ min. Conclusie van Richard:
"Als we zo elke week rijden, hoef ik niet te stoppen met
roken". Zo blijkt maar weer: we kunnen wel normaal fietsen.
Volgende keer hoop ik op een wat grotere opkomst, dus
onthoud: in de maand april vertrekken we op woensdag om 18.30
vanaf de kerk.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
| Zondag 11 maart 2007 |
Het weer is fantastisch. Piet paulusma belooft een
temperatuur van 16°C, wat zeer ongebruikelijk is voor de
tijd van het jaar. Het plan was om te gaan mountainbiken,
maar om 9 uur maar eerst eens peilen of er iemand komt.
Martin heeft nachtdienst gehad, Daan moet naar het
voetbalveld, Dirk is nog ziek en Willem van S heeft z'n
mobiel niet aan staan. Dus snel andere schoenen en
overschoenen aan, een dikker jack gepakt, banden oppompen en
naar de kerk. Daar staan Hans T., Willem V., Jan,
gastrijders Herman B. en Willem D. te wachten. Te laat
arriveren Gerard, Hans D. en Ron R.
De gevarieerde groep gaat op weg naar de Haal, waar Ron J.
nog opgepikt wordt. Tot Purmerend gaat het rustig aan en
langs het kanaal naar het Alkmaardermeer valt de ploeg wat
uitelkaar. Samen met Herman en Ron J. arriveer ik als eerste
bij de brug. De rest volgt. Na wat tegensputteren besluiten
we om al na 1 uur en 10 minuten fietsen koffie te gaan
drinken in De Rijp.
Na de koffie wordt ook Jan wakker en laat meteen zien dat hij
op de vlakke weg niet te houden is. Bij 50 in het uur kan
alleen Ron J. de demarrage nog volgen, maar na een tweede
demarrage moet ook hij opgeven.
Op zich biedt de manier van rijden perspectieven. Het peloton
blijft bij elkaar en de mannen in vorm leven zich uit en
wachten keurig weer op vaste ijkpunten. Steeds blijft iemand
bij het peloton om te helpen met het kopwerk. Zo blijven we
de hele weg aardig bij elkaar zonder dat iemand halverwege
naar huis gaat.
Vanaf Oosthuizen hebben we straffe wind tegen. In zo'n geval
is het handig als we een dubbele waaier vormen. Als Jan gas
geeft, ontstaat die dan ook. Van Oosthuizen tot Edam rij ik
op kop van de tweede waaier en ik merk gelijk het verschil
met mountainbiken, waarbij de achtervolgers minimaal net zo
moe worden als degene die op kop rijdt. Bovendien voel ik
ook aardig mijn nek. Met pijn en moeite hou ik de 28 – 29
tegen de wind in vast. In Edam groeperen we weer, waarop
Jan, Ron J. en Willem D. er vandoor gaan. Herman gaat er ook
achteraan en ik pak zijn wiel. Gelukkig heeft Herman nog wat
in de tank zitten, zodat ik even op adem kan komen. Gerard
sleurt het peloton mee. Vanaf Monnickendam slaan we rechts af
richting Oterleek en Ilpendam. Dit is een prachtige route en
hier genieten we maximaal van het prachtige weer. Bij
Purmerend krijgt Willem V. een lekke band en voert een
Oscarwinnende act op van "hulpeloos kijken". Hans D. offert
zich op en repareert de band op zijn vrije dag tegen dubbel
tarief. De eerste 3 komende koffierondjes zijn uiteraard voor
Willem.
Na dit oponthoud pedaleren we rustig naar huis. Jan is
duidelijk zijn streken nog niet verleerd. Net op het moment
dat we naar hem toe sprinten, laat hij ons tot 3 meter
naderen om vervolgens weer vol weg te sprinten.
Kwart voor een komen we met 80 kilometer op de teller weer
thuis. Wel lekker, niks schoon te maken en zo de fiets weer
weghangen.
Ik denk wel dat we volgende keer een half uurtje eerder
wegmoeten (9 uur) om het thuisfront tevreden te houden.
Dr. Bob.
Naar boven
|
|
|
